کاش بارانی ببارد قلبها را تر کند
بگذرد از هفت بند ما صدا را تر کند
قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه ها
رشته رشته مویرگهای هوا را تر کند
بشکند در هم طلسم کهنه ی این باغ را
شاخه های خشک بی بار دعا را تر کند
مثل طوفان بزرگ نوح در صبحی شگفت
سرزمین سینه ها تا نا کجا را تر کند
چترها تان را ببندید ای به ساحل مانده ها
شاید این باران که می بارد شما را تر کند
به من هم سر بزن خوشحال میشم

         بینش مطهر
            فتبارک الله احسن الخالقین - برداشتی از ‌«طرز استدلال قرآن ...» - کتاب بیست گفتار
            یا من هو اختفی لفرط نوره ... - برداشتی از ‌«دستگاه ادراکی ...» - کتاب بیست گفتار
            و فی انفسکم افلا تبصرون - برداشتی از ‌«دعا» - کتاب بیست گفتار
               وصال مدفن عشق است؟ - برداشتی از «درسی که از بهار ...» - کتاب بیست گفتار

         اندیشه سیاسی
          ولایت فقاهت و عدالت از منظر عقل (1.2.3.4) - سابقه نظریه ولایت فقیه و مستندات عقلی آن

         جهانی که هست
            سربازان مسیحی صهیون - گفتار متن یک فیلم مستند درباره مسیحیان صهیونیست
            او با ماست؟ - بخشی از سخنرانی باراک حسین اوباما درباره مسایل خاور میانه
            خواهران آفتاب - گفتگویی با دو دختر تازه مسلمان دانمارکی
            رستاخیز شیعی / فرصت یا تهدید؟ - چند نکته درباره حضور شیعیان در کشورهای اسلامی

 * پراکندگی موضوعی و مضمونی مطالب این وبنوشت مجبورم کرد به جای سیاق معمول، این نمایه را آماده کنم تا دسترسی به همه نوشته ها فراهم شود. از این به پس، عنوان هر نوشتار به همراه توضیح کوتاهی درباره موضوع آن را اینجا خواهید دید.
* شماره ای که بعد از برخی عناوین نوشته شده، نشانه بخشهای مختلف یک مطلب است.
* جدیدترین مطلب روی پیشخوان قرار دارد و مطلب یکی مانده با آخر با رنگ قرمز نشان داده شده است.

گویند: شیر و گرگ و روباهی با هم برای صید به بیابان رفتند و یک الاغ وحشی  و یک آهو و یک خرگوش  صید نمودند، شیر که شاه درندگان است  به گرگ فرمان داد: اینها را تقسیم کن.
گرگ گفت : قربان ! الاغ وحشی ، مال شاه (شیر)، آهو مال من ، و خرگوش مال روباه .
شیر از این تقسیم ناراحت شد و با پنجه دستش بر سر گرگ کوبید، و گرگ نقش بر زمین شد، آنگاه شیر به روباه گفت : تو اینها را تقسیم کن .
روباه گفت : قربان ! الاغ ، صبحانه شاه (شیر) و آهو، شام او و خرگوش نهار او، شیر گفت : این قضاوت هوشیارانه را از چه کسی آموخته ای ؟!
روباه گفت : از آن پنجه ای که بر سر گرگ کوبیده شد!!

سئرچه

سحر سحر باغچادا،      بیر سرچه،دن یئیردی،

هردن باخب اوزومه،     جیک-جیک،جیک-جیک،دئییردی

او یئدی،دویدی،قاچدی.     بیردن ایتدی گوزومدن

پس او بالاجا سئرچه      هارا گئتدی گوزومدن!؟

چوخ چاغیردم،گلمدی،     توتدی آغلاماق منی،

بیر کولون دالندان    اوچان گوئردوم سئرچه نی

او اوچدی،اوچدی،اوچدی.     قوندی یاشیل بوداغا

ها،چاغیردیم گلمدی،    اوچوب گئتدی اوزاغا!