هر کامپیوتری از یک سیستم عامل استفاده می کند. معروف ترین سیستم عامل هایی که امروزه استفاده می شوند، عبارتند از: ویندوز، داس و یونیکس. لینوکس یکی از نسخه های یونیکس است که ظرف چند سال گذشته بسیار محبوب شده است. سیستم عامل ها، جزو برنامه های کامپیوتری به حساب می آیند. یک سیستم عامل اولین نرم افزاری است که وقتی کامپیوتر را روشن می کنید، اجرا می شود. سیستم عامل پس از قرار گرفتن در حافظه، شروع به مدیریت منابع موجود روی کامپیوتر می کند و سپس براساس خواست کاربر ـ و این که چه نرم افزاری را اجرا می کند ـ سیستم عامل به اختصاص و مدیریت منابعی که دیگر نرم افزارها لازم دارند، می پردازد. سرویس هایی که معمولاً یک سیستم عامل ارائه می کند به این شرح هستند: زمان بندی کارها: با استفاده از این سرویس، سیستم عامل توان اجرایی پردازشگر را بر اساس تعداد کارهایی که به آن ارجاع می شود، برنامه ریزی و اولویت بندی می کند. تعدادی از آنها کارهایی هستند که کاربر اجرا می کند و تعدادی دیگر مربوط به خود سیستم عامل می شوند. با استفاده از این سرویس است که می توانید همزمان، دستور پرینت بدهید و در حالی که فایلی را از اینترنت download می کنید به تایپتان ادامه دهید. مدیریت حافظه: مدیریت کننده حافظه، رم دستگاه را کنترل می کند و معمولاً حافظه مجازی بزرگ تری را هم روی هارد دیسک پیش بینی می کند. مدیریت دیسک: این سرویس، وظیفه ساختن و نگهداری از دایرکتوری ها و فایل ها را روی هارد به عهده دارد. هنگامی که کاربر فایلی در خواست می کند این سرویس آن را از هارد فراخوانی می کند. مدیریت شبکه: این قسمت، مدیریت اطلاعاتی که بین کامپیوتر و شبکه رد و بدل می شود را به عهده دارد. مدیریت سایر ورودی ها و خروجی های کامپیوتر: این سرویس، مدیریت کی برد، موس، کارت گرافیک، پرینتر و غیره را به عهده دارد. مدیریت امنیت: سیستم عامل امنیت اطلاعات مندرج در فایل ها و این که چه کسی به چه اطلاعاتی دسترسی پیدا کند را به عهده دارد. یکس سیستم عامل معمولاً رابطه گرافیکی برای ارتباط کاربر با سیستم برقرار می کند. به واسطه این واسطه گرافیکی است که می توان به راحتی و بدون آن که ضرورتاً دقیق بداند پشت صحنه چه اتفاقی می افتد از امکانات کامپیوتری استفاده کند. لینوکس در صفحه سیستم عامل ها یک پدیده بود. برای فهم بهتر آن که چرا لینوکس تا این حد محبوب شده است، مناسب است به تاریخچه آن نگاهی بیندازیم. اولین نسخه یونیکس چند دهه پیش طراحی شده بود و بیشتر به عنوان یک سیستم عامل تحقیقاتی در دانشگاه ها از آن استفاده می شد. کامپیوترهای سروری که در دهه هشتاد به بازار ارائه شده، مثل آن چه شرکت سان به بازار داد، همه از یونیکس به عنوان سیستم عامل استفاده می کردند. شرکت های دیگری مثل HP، IBM، سیلیکون گرافیکس و آپولو نیز به رقابت با سان پرداختند ولی متأسفانه هر کدام نسخه خاص خود رااز یونیکس روی دستگاه ارائه می کردند و لذا فروش و خدمات نرم افزاری این دستگاه ها کار مشکلی بود. مایکروسافت باارائه ویندو زNT توانست مشکل بازار را در این زمینه حل کند. ویندوز NT همان قابلیت های یونیکس را داشت (امنیت، پشتیبانی همزمان چند CPU و...)، ضمن آن که با نرم افزارهای دیگر مایکرو سافت نیز همخوانی داشت. ورود مایکروسافت به بازار نرم افزارهای سرور، فضای متضادی را ایجاد کرد. از یک طرف نرم افزارهای اختصاصی که توسط شرکت های مختلف ارائه می شد و نبود مدیریتی متمرکز درزمینه یونیکس موجب تضعیف آن شد، و از طرف دیگر بسیاری با مایکروسافت مشکلات غیر فنی دارند. در این میان لینوکس وارد صحنه شد و توانست توجه بسیاری را به خود جلب کند. هسته لینوکس، که توسط لینوس توروالدس طراحی شده است، به رایگان در اختیار همه قرار می گیرد. توروالدس از دیگران دعوت کرد ایده های خود را به هسته لینوکس اضافه کنند، مشروط بر آن که این ایده ها اولاً رایگان بوده و ثانیاً تمام اطلاعات آن در دسترس باشد تا هر کس بتواند مطابق نیازهای خود آن را تغییر دهد. پس از ارائه لینوکس، هزاران برنامه نویس روی بهینه کردن لینوکس کار کردند و این سیستم عامل گسترش بسیاری پیدا کرد. این سیستم عامل با توجه به رایگان بودنش و آن که روی کامپیوترهای معمولی اجرا می شود، محبوبیت زیادی بین کسانی که به این گونه امور علاقه دارند پیدا کرد. علاقه مندان لینوکس چند دسته هستند: ـ کسانی که یونیکس را می شناسند و می خواهند آن را روی سخت افزارهای معمولی اجرا کنند. ـ کسانی که می خواهند اصول اولیه سیستم عامل ها را یاد بگیرند. ـ کسانی که کنترل زیادی روی سیستم عامل خود نیاز دارند. ـ و کسانی که مشکلات شخصی با مایکروسافت دارند. در کل، لینوکس را سخت تر از سیستم عامل های دیگر، از جمله ویندوز، می توان مدیریت کرد، ولی انعطاف بیشتر و قابلیت تنظیم کامل تری را ارائه می کند.