*برای بانوی نیلوفرهای آبی
عریان حادثه هایم
که زیر باران
به فکر فرارم
از...
**********************
باران!
بیا ببر
خطای این دوران!
تنهایی را
با من
از هم آیی های بی کس
دوست تر خواهی داشت...
***********************
بارانی ترم!
بوی آب می دهم
رنگ لبانت نیستم...
اما!
***********************
باران را می خواهم
هر لحظه که بی تو
آفتابی ست
سیل هم باشد اگر
قاب بی تو را
از ذهنم نمی برد...
***********************
تا به تکراری
که گیسوی یارم را
به یاد آورد
ترانه ای
از گریه و باران
برایت می خوانم
با زمزمه ی گلوی صبح...
************************
صدایم کن
به رنگ باران
نه همچون رنگین کمان تنهایی ات...
