هفته‌ای که گذشت بسیار هفته شلوغ و پرکاری بود. از روزهای آغازین هفته سخت مشغول آماده‌سازی مطالب مورد نیاز جهت ارائه مقاله ارسالی خود به چهاردهمین کنفرانس بین‌المللی مهندسی مکانیک که در دانشگاه صنعتی اصفهان برگزار شد، بودم. مقاله من با عنوان پسماندهای فضایی بسیار مورد توجه حضار قرار گرفت و پرسش و پاسخی بسیار طولانی منجر به چند قرار کاری برای آینده شد. در ادامه خلاصه این مقاله آورده شده است.

همه ساله در حدود 20،000 تن اجرام طبیعی و غیر طبیعی شامل غبار بین سیاره‌ای، شهاب‌سنگ‌ها و برخی دست‌ساخته‌های بشر که به واسطه مأموریتهای فضایی در مدار قرار گرفته‌اند از محدودة مدارهای کم ارتفاع به سمت زمین فرو می‌افتند. به قسمتی از دست‌ساخته‌های بشر که در مدار زمین قرار دارند ولی مأموریتشان به پایان رسیده، پسماندهای فضایی می‌گویند. با  افزایش چشمگیر فعالیت‌های فضایی، حجم پسماندها بیشتر شده و تخمین زده می‌شود که در حال حاضر حدود 330 میلیون قطعه پسماند با ابعاد مختلف در مدارهای مختلف زمین سرگردان باشند.

دو شب پیش (شنبه 30 اردیبهشت 1385) نیز از برنامه تلویزیونی آسمان شب دعوت شده بودم تا در مورد مهندسی هوافضا صحبت کنم. همه چیز خیلی خوب پیش رفت ولی واقعاْ قرار گرفتن در مقابل دوربینی که پخش زنده دارد کار بسیار دشواری است. در همین‌جا لازم است از آقای سیاوش صفاریان‌پور مجری و تهیه کننده این برنامه به خاطر فرصتی که به من، به عنوان نماینده پژوهشگاه هوافضا اعطا کردند تشکر کنم.