شیوه زندگی HSE  مدار  

واژه سبک زندگی یا شیوه زندگی متکی براین ایده است که کارکنان به طور معمول الگوی قابل تشخیصی از رفتار را در زندگی روزانه خود درسازمان به نمایش می گذارند. واژه «سبک زندگی HSE» نیز ناشی از این ایده است که الگوی روزانه فعالیت کارکنان می تواند به عنوان رفتار بهداشتی و ایمن یا غیربهداشتی و ناایمن ارزشیابی و قضاوت شود. به طور معمول، یک شیوه زندگی بهداشتی و ایمن به عنوان زندگی متعادلی مشخص می شود که در آن هر فرد به طور آگاهانه بامحوریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست انتخاب می کند، البته باید دانست که مجموعه انتخاب های افراد متاثر ازعوامل زیادی است. در زندگی واقعی، شیوه زندگی محصول ترکیبی از انتخاب ها، شانس ها و منابع است.

شرایط فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی حاکم برمحیط سازمان و سیستم از مهمترین عوامل تعیین کننده شیوه زندگی کارکنان است. برخی از کارشناسان معتقد هستند که شیوه و سبک زندگی کارکنان در اصل، تصویری از فرهنگ آنهاست و اهمیت انتخاب کارکنان بر شیوه زندگی آنها کمتر از عوامل تعیین کننده اجتماعی است. شیوه زندگی کارکنان مجموعه ای از عناصر نمادین موثر در شکل گیری مدل رفتار، آرایش و سلایق آنها را در بر می گیرد.

به اعتقاد برخی شیوه زندگی مجموعه ای از تصمیم های متخذه به وسیله کارکنان است که بربهداشت و ایمنی آنها تاثیر می گذارد و کم و بیش تحت کنترل آنهاست. عادات بد بهداشتی و رفتارهای ناایمن، موجب ایجاد مخاطرات خودخواسته برای کارکنان می شود و وقتی موجب حادثه، معلولیت، بیماری یا مرگ شود، می توان شیوه زندگی قربانی را عامل موثر در وقوع حادثه، معلولیت، بیماری یا مرگ آنها دانست.