سلام بر او که افتخار می­کرد بر او جبرائیل و گفتگو می­کرد با او در گهواره میکائیل .

سلام بر او که با خون، زخمهایش غسل داده شد .

سلام بر او که در حمایت از دین بی یاور ماند.

سلام بر گریبانهای چاک­خورده ، لبهای از عطش خشکیده و بدنهای عریان بر زمین مانده .

سلام بر او که فرشتگان آسمان بر او گریه کردند.

عنایت الهی شامل حالمان شد تا زائر نجف اشرف و کربلای معلی باشیم . آنچه ما را به پیمودن این راه و تحمل رنج سفر و بیم بادیه واداشت علاقه قلبی بود . از همه همنوردان عزیزمان طلب عفو و بخشش داریم . در حرم امیرالمومنین علی (ع) و حرمین شریفین ، دعا گویتان هستیم .

عشق است و آتش و خون ، داغ است و درد دوری ، کی می­توان نگفتن ، کی می­توان صبوری

کی می­توان نرفتن ، گیرم پری نمانده ، گیرم که سوختیم و خاکستری نمانده

با دوست عشق زیباست ، با یار بی­قراری ، از دوست درد ماند و از یار یادگاری …

فریده و فرزانه حیدری