ایرانی‌ها، بانمک‌‌ترین مردم جهان

این البته اولین هشدار در مورد گرایش ایرانیان به نمک نبود. «میزان استاندارد مصرف نمک بین‌ 4تا 5 گرم در روز است در حالی که ایرانیان به طور متوسط روزانه 13 تا 15 گرم نمک مصرف می‌کنند و مصرف بیش از حد نمک عامل بروز بسیاری از بیماری‌های متابولیک است.» رئیس اداره بهبود تغذیه وزارت بهداشت چندی قبل با اعلام این خبر اضافه کرده بود: «ایرانیان به طور متوسط بیش از 3 برابر میزان مجاز نمک مصرف می‌کنند.»

به گفته پریسا ترابی، علاوه بر کاهش میزان مصرف نمک در کشور، نوع نمک مصرفی نیز مهم است: «نمک مصرفی مردم باید تصفیه شده و یددار باشد و همه نمک‌های موجود در بازار باید این مشخصات را داشته و مورد تأیید وزارت بهداشت باشند. البته هنوز هم ممکن است در مکان‌هایی به صورت پراکنده شاهد عرضه نمک‌های غیر‌مجاز باشیم که باید جمع آوری شوند.» ترابی همچنین با اشاره به مصرف بیش از حد شکر و شیرینی‌ها در کشور، علت افزایش چاقی و اضافه وزن در کشور را همین موضوع می‌داند و می‌گوید: «با وجود آن‌که شاهد افزایش مصرف شیرینی‌ها و چاقی افراد هستیم اما این میزان به اندازه مصرف بیش از حد نمک نگران‌کننده نیست.»

 مقایسه آمار پیشین
سال گذشته، اداره بهبود تغذیه جامعه معاونت سلامت وزارت بهداشت اعلام کرده بود که سرانه مصرف نمک در کشور 5 برابر توصیه سازمان‌های بین‌المللی است اما این آمار در سال 87 به 3 برابر رسید. آیا آمارها با هم تناقض دارند؟ این بار استثنائاً این‌طور نیست. نکته اینجاست که مقدار مصرف نمک ایرانیان نسبت به سال پیش تغییری نکرده، بلکه توصیه‌های تغذیه‌ای و بهداشتی کمی تغییر کرده است!

بنا به گزارش اداره بهبود تغذیه جامعه معاونت سلامت وزارت بهداشت، سال گذشته نیز سرانه مصرف نمک در کشور10 تا 15 گرم در روز برای هر فرد بوده که این میزان بنابر توصیه سال پیش سازمان‌های بین‌المللی باید به 2 تا 3 گرم در روز کاهش می‌یافته و این مقدار در سال 2008 میلادی و 87 شمسی به 6 گرم در روز افزایش یافته.

بر اساس تحقیقات انجام شده از سوی اداره بهبود تغذیه جامعه معاونت سلامت وزارت بهداشت در سال 86، از هر 800 مورد مرگ‌و‌میر در کشور 300 مورد ناشی از بیماری‌های قلبی و عروقی است؛ با توجه به شیوع بالای بیماری‌های قلبی عروقی و فشار خون بالا در کشور، مصرف زیاد نمک به عنوان یکی از مهمترین عوامل خطر در بروز این بیماری‌ها محسوب می‌شود.

 مصرف افراطی نمک؛ مشکل جهانی
البته این مشکل در سایر نقاط جهان نیز وجود دارد و ظاهراً انگلیسی‌ها بیش از ملل دیگر با این مشکل مواجه هستند. مدتی پیش برای حل این معضل، در برخی از شعبه‌های توزیع غذا، نمکدان‌هایی توزیع شد که سوراخ‌های کمتری داشتند تا شاید به این ترتیب مردم نمک کمتری مصرف کنند اما این کار به عقیده برخی کارشناسان «بیهوده» و حتی «مضحک» اعلام شد. این کارشناسان می‌گویند: تعداد سوراخ‌های یک نمکدان نمی‌تواند راهی برای جلوگیری از مصرف بیش از حد نمک برای مردم باشد و مردم با استفاده از این نوع نمکدان‌ها، فقط وقت بیشتری برای شور کردن غذایشان صرف می‌کنند!

از آنجایی که مصرف بیش از حد نمک می‌تواند باعث افزایش فشار خون، افزایش خطر بروز سکته مغزی و حمله‌های قلبی شود، آژانس استانداردهای غذایی قصد دارد برای رفع این معضل، میزان نمک موجود در 85 نوع از غذاهای مورد مصرف مردم انگلستان از جمله: نان، غلات صبحانه، پنیر، غذاهای آماده، انواع کیک و شیرینی، بیسکوئیت‌ها، گوشت و سایر غذاهای دیگر را کاهش دهد.

اگرچه، برخی از متخصصان معتقدند چنین اقداماتی نمی‌تواند زندگی افراد در معرض خطر را نجات دهد.

در تحقیقی که در سال 2004 توسط آژانس استانداردهای غذایی در انگلستان انجام شد، مشخص شد 16 میلیون انگلیسی دچار پر فشاری خون یا بیماری فشار خون هستند که به خاطر اینکه هیچ علائمی ندارد، بیماری خطرناکی است.

افراد دچار فشار خون معمولاً سه برابر بیشتر از افرادی‌که فشار خونشان طبیعی است، در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی یا سکته مغزی قرار دارند. هر سال تقریباً 67 هزار نفر در اثر سکته و حدود 238 هزار نفر در اثر بیماری‌های قلبی در انگلستان جان خود را از دست می‌دهند، بنابراین کاهش میانگین مصرف نمک می‌تواند جان بسیاری از افراد را نجات دهد.

 مقدار مجاز یعنی چه‌قدر؟
همان‌طور که مصرف نمک برای حفظ سلامت بدن ضروری است، مصرف بیش از حد مورد نیاز بدن نیز می‌تواند دردسرساز باشد؛ به طوری‌که بسیاری از پزشکان از نمک با عنوان «سم سفید» یاد می‌کنند. البته در انگلستان، مصرف روزانه نمک هر فرد از 5/9 گرم در سال 2000 به 6/8 در سال 2008 کاهش یافته اما هنوز هم این مقدار زیاد است و میزان مصرف هر نفر باید به 6 گرم در روز برسد. نکته‌ای که نباید فراموش شود این است که مقدار نمک مصرفی برای کودکان باید بسیار کمتر از 6 گرم در روز باشد؛ کودکان زیر یک‌سال حتی کمتر از یک گرم در روز، کودکان بین یک تا سه سال حدود 2 گرم، کودکان 4 تا 6 سال به 3 گرم نمک در روز نیاز دارند و بین 7 تا 10 سال نیز می‌توانند 5 گرم نمک در روز مصرف کنند. لازم به ذکر است که این مقادیر، بیشترین میزان مجاز مصرف نمک برای کودکان بوده و والدین بهتر است میزانی کمتر از این مقدار را برای کودکان خود به کار ببرند.

6 گرم نمک برابر است با یک قاشق چایخوری پر از نمک. البته اندازه‌گیری نمک مصرفی روزانه کار دشواری است چراکه بین 65 تا 85 درصد از نمک مصرفی، در غذاهای آماده وجود دارد و روی میز یا غذایی که پخته می‌شود، نیست. نان، غلات صبحانه، بیسکوئیت‌ها، آجیل بوداده و غذاهای آماده می‌توانند نمک زیادی داشته باشند که البته خوراکی‌های شوری مانند چیپس و پفک، پنیر و زیتون را نباید فراموش کرد. در این زمینه، برچسب غذاها هم ممکن است کمک‌‌کننده باشند. برای پیدا کردن مقدار نمک موجود در هر ماده خوراکی، باید میزان سدیم موجود در غذا را از روی برچسب غذا پیدا کرد که جزئی از نمک (کلرید سدیم) است. به عنوان مثال، وجود 5/0 گرم نمک در هر صد گرم ماده غذایی زیاد است، کمتر از 5/0 گرم متعادل و زیر 1/0 گرم، کم است. برای اندازه‌گیری مقدار نمک می‌توان مقدار سدیم موجود را در 5/2 ضرب کرد. به این ترتیب با توجه به مقدار غذاهایی که در روز مصرف می‌کنید، میزان نمک مصرفی‌تان نیز مشخص می‌شود.

 آیا نمک برای همه بد است؟
برخی از متخصصان تغذیه معتقدند نمک بدون هیچ دلیل قطعی، به یک دیو تبدیل شده است. بنابر تحقیقی جهانی که در سال 1988 بر روی 10 هزار نفر انجام شد، هیچ دلیلی مبنی بر رابطه مستقیم مصرف نمک و افزایش فشار خون پیدا نشده و تنها مورد مشخص این است که با افزایش مصرف نمک، احتمال پرفشاری خون هم‌زمان با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد.

برخی از این کارشناسان معتقدند تنها بعضی از مردم به مصرف نمک حساس هستند و این افراد به همان اندازه که افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی، کبد و کلیه باید مراقب میزان مصرف نمک خود باشند، لازم است دقت کنند. البته چنین عقیده‌هایی از نظر کارشناسان دیگر قابل قبول نیست؛ آن‌ها معتقدند مصرف نمک نه تنها باعث پرفشاری خون، بلکه به خاطر ارتباطی که با پوکی استخوان، سرطان معده و دیگر مشکلات جسمی ایجاد می‌کند، مضر است.

از آن‌جایی که سنجش میزان حساسیت به نمک سخت است، این دسته از کارشناسان توصیه می‌کنند میزان نمک در رژیم غذایی کاهش یابد تا زندگی افراد کمتر در معرض خطر قرار گیرد. 

khabaronline

باورهای غلط درباره انسولین

انسولین یکی از بهترین دارو‌ها برای درمان دیابت است، اما درباره‌ این داروی خوب و موثر، باورهای نادرستی وجود دارد، باورهایی که گهگاه کار را به آن جا می ‌رساند که برخی بیماران از مصرف این دارو پرهیز می‌ کنند.

گفتگوی زیر با دکتر ایرج خسرونیا، متخصص بیماری ‌های داخلی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، درباره همین باورهای غلط است.

نخستین باوری که درباره انسولین هست، اعتیادآور بودن آن است. آیا این حرف، مبنای علمی دارد؟

به‌ هیچ ‌وجه این حرف صحیح نیست! مثل این است که بگویید یک ماده حیاتی مثل خون، اعتیادآور است!

بعضی‌ ها می‌ گویند انسولین ممکن است باعث نابینایی شود. این چطور؟

این خود بیماری دیابت است که باعث نابینایی می‌ شود، نه انسولین. برعکس، تجویز به موقع و مصرف منظم انسولین می ‌تواند از آسیب‌‌ های چشمی جلوگیری کند. دیابتی‌ هایی که انسولین لازم دارند، ولی از مصرف آن خودداری می کنند، متاسفانه در معرض خطر عوارض چشمی و حتی نابینایی هستند.

می ‌گویند انسولین چاق می‌ کند. صحت دارد؟

اگر انسولین به طور اصولی و با دوز صحیح مصرف شود، موجب چاقی نمی ‌شود. بعضی بیماران انسولین را بیش از حد مصرف می ‌کنند یا بعد از تزریق انسولین، ورزش‌ های سنگین و فعالیت بدنی شدید می ‌کنند، خوب در این حالت، قند خون افت می ‌کند و مکانیسم ‌های دفاعی برای افزایش قند خون فعال می ‌شوند و اشتها زیاد می ‌گردد. اگر این پدیده خیلی تکرار شود، بالاخره به افزایش وزن یا چاقی منجر می‌ شود.

زیاد می‌ شنویم که می ‌گویند فلانی انسولین زد و غش کرد و کارش به بیمارستان کشید. این حرف صحیح است؟

یکی از عوارض مصرف زیاد انسولین، "هیپوگلیسمی" یا افت قند خون است. هیپوگلیسمی پدیده‌ای خطرناک و یکی از اورژانس‌های پزشکی است و البته علل مختلفی دارد، مثلا یکی از علل آن، مصرف دوز زیاد انسولین یا نخوردن غذا یا انجام فعالیت شدید بدنی به دنبال تزریق انسولین است. علایم و نشانه‌هایش هم عبارت‌اند از: عرق سرد، تپش قلب، اضطراب، لرزش، عصبانیت، احساس گرسنگی، سردرد، اختلال دید، رخوت، لکنت زبان، اختلال حواس، دوبینی، احساس سرما و بالاخره تشنج و اغماء. تمام این تظاهرات بالینی با مصرف مواد قندی یا تزریق گلوکز، به سرعت برطرف می ‌شوند. بنابراین مصرف صحیح انسولین زیر نظر پزشک، چنین خطری ندارد.

آیا درست است که می‌ گویند مصرف انسولین باعث برجسته شدن و برآمدگی پوست بدن در محل تزریق می‌ شود؟

برجستگی یا فرورفتگی پوست بدن در محل تزریق انسولین، یکی از عوارض شناخته شده انسولین های حیوانی بود. سابقا از انسولین ‌های گاو و خوک استفاده می‌ شد و به علت واکنش بافت چربی نسبت به این نوع انسولین‌ های حیوانی، پوست برجسته یا فرورفته می‌ شد و این پدیده باعث می‌ شد انسولین در این نقاط درست جذب بدن نشود.

امروزه، انسولین‌ های انسانی، جای انسولین حیوانی را گرفته و چنین پدیده‌ای اصلا دیده نمی ‌شود. بهترین روش برای تزریق انسولین این است که محل تزریق، مرتبا عوض شود و هرگز دو روز پی در پی، در یک  نقطه تزریق نشود.

برخی از بیمارانی که انسولین می ‌زنند، می ‌گویند تزریق انسولین کار پر دردسری است. مثلا می‌ گویند ما مجبور می ‌شویم انسولین شیری را با انسولین آبی مخلوط کنیم و این کار، دقت زیادی می ‌طلبد. همین طور است؟

خوشبختانه تکنولوژی تزریق انسولین در سال‌ های اخیر پیشرفت کرده و وسایل تزریق انسولین متحول شده اند. انسولین ‌های جدید به صورت ویال مخلوط از انسولین شیری(ان‌ پی ‌اچ) و انسولین آبی(رگولار) تهیه شده و احتیاجی نیست شما دو نوع انسولین را مخلوط کنید. قلم‌ های یک بار مصرف، انسولین‌ های یک نوبت در روز، ساعت ‌های مچی مخصوص انسولین که قند خون را هم اندازه ‌گیری می‌ کنند، سرنگ ‌های بدون سوزن که انسولین را با فشار هوا به زیر جلد تزریق می‌ کند، قلم‌ های انسولین که انسولین داخل یک فشنگ در قلم انسولین تعبیه شده، قلم‌ های مخصوص بیماران نابینا، سوزن‌ های مخفی در سرنگ برای بیمارانی که از سوزن می ‌ترسند، سوزن ‌های بسیار نازک(میکرونیدل) و بسیاری از وسایل و تکنولوژی‌ های جدید دیگر برای راحتی کار بیماران دیابتی ابداع شده است.

برخی بیماران تصور می ‌کنند قرص ‌های دیابت موجود در بازار، قرص‌های انسولینی هستند. در این خصوص هم توضیح می ‌دهید؟

قرص‌های موجود در بازار، معروف به قرص‌ های ضددیابت، منحصرا در دیابت نوع 2 تجویز می ‌شوند و قرص انسولین نیستند، بلکه موجب تحریک ترشح انسولین یا تقویت اثر انسولین در بافت ‌های محیطی بدن شده و مقاومت سلول‌ ها را در مقابل انسولین، کاهش می ‌دهند. بعضی قرص ‌های جدید ضد دیابت هم مقلد انسولین هستند، اما هیچ یک از این قرص‌ ها، انسولین نیستند و از انسولین تهیه نشده‌اند.

آیا شیاف انسولین هم وجود دارد؟

بله، شیاف انسولین هم در اروپا تهیه شده و مرحله کارآزمایی را با موفقیت پشت ‌سر گذاشته است و احتمالا به زودی وارد بازار خواهد شد.

در بعضی منابع خارجی خوانده‌ ام که حتی واکسن دیابت هم کشف شده است. آیا این خبر، صحت دارد؟

بله، صحت دارد. 10 درصد از کودکان در اروپا مورد آزمایش‌ این واکسن قرار گرفته ‌اند و گفته می ‌شود که نتایج آزمایش هم رضایت ‌بخش بوده است.

* مطالب مرتبط:

تاثیر آدامس انسولین دار بر دیابت

خبری خوش برای دیابتی ها

بررسی انواع انسولین

راهنمای تزریق انسولین در بیماران دیابتی

توصیه های غذایی در دیابت

تقویت حافظه با غذاها

عملکرد مغز و حافظه با افزایش سن، کُندتر می شود به همین دلیل تقویت قسمت هایی از مغز که باعث بهبود سلامت آن می شوند مثل قدرت حافظه، مهم است.

یک راه برای تقویت حافظه، انتخاب دقیق مواد غذایی مفید در برنامه غذایی روزانه است.

1- غذاهای شور، خیلی شیرین و چرب را مصرف نکنید. این غذاها، به طور موقت، مقدار انرژی بدن را افزایش می دهند، ولی حالت بدن را خیلی تغییر می دهند و شما را بی حال و سست می کنند.

2- مکمل ویتامین های گروه B را مصرف کنید، مثل شربت ب – کمپلکس. این ویتامین ها باعث حفظ سلامت مغز و عملکرد صحیح آن می شوند.

3- مواد غذایی غنی از ویتامین های گروه B را مصرف کنید مثل گوشت، مرغ، ماهی، تخمه آفتابگردان، غلات و نان سبوس دار، جگر، جوانه گندم و جو.

4- مواد غذایی غنی از آنتی اکسیدان را به مقدار زیاد مصرف کنید. میوه ها و سبزیجات دارای آنتی اکسیدان های فراوانی هستند، مثل توت سفید، شاتوت، تمشک، توت فرنگی، آلو، آواکادو، پرتقال، انگور قرمز، سیب قرمز، آلبالو، گیلاس، اسفناج، کلم، فلفل دلمه ای قرمز، پیاز، سیر، چغندر و ... .

5- مقدار وزن خود را در حد متعادل نگه دارید. مصرف متعادل مواد غذایی و داشتن فعالیت بدنی، علاوه بر حفظ سلامت کلی بدن، باعث حفظ سلامت مغز و حافظه می شوند.

6- با یک پزشک یا روانپزشک درباره کاهش قدرت حافظه ی خود مشورت کنید و از او درباره ی راه های بهبود سلامت مغز خود کمک بخواهید.

مریم بهریان-کودکان به شوق پر کردن جیب‌های خود از پسته و فندق و دیگر تنقلات رنگارنگ به استقبال بهار می‌روند. در این میان باید به این نکته توجه داشت این‌گونه تنقلات خوش‌طعم و رنگ و مقوی، اگر چه از عوامل مهم در حفظ سلامت تغذیه به‌شمار می‌رود ولی از سوی دیگر مصرف بیش از حد آنها و توجه نکردن به بهداشت و بسته‌بندی آنها تأثیرات منفی بر سلامت افراد بویژه کودکان و سالمندان که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند، بر جای می‌گذارد.

خرید شیرینی، تنقلات و آجیل در روزهای پایانی سال بطور معمول در فهرست خرید نوروزی خانواده قرار می‌گیرد زیرا افراد در گروه‌های سنی متفاوت به مصرف انواع مغزها تمایل نشان می‌دهند.

مغزهای مقوی

 پسته

در سال 2003، تأثیر مصرف خشکبار بویژه پسته بر سلامت انسان و پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی از سوی سازمان جهانی غذا و دارو تأیید شد و اخیراً نیز تحقیقات زیادی درخصوص پسته انجام شده است.

دکتر کورش جعفریان، متخصص تغذیه در خصوص نقش این ماده در سلامت انسان می‌گوید: بطور کلی خشکبار به عنوان منابعی غنی از مواد، با ارزش غذایی بالا محسوب می‌شوند و از میان آنها پسته به علت دارا بودن طعمی دلپذیر و داشتن انواع ویتامین، پروتئین و مواد معدنی طرفداران زیادی را به خود اختصاص داده است.

استادیار تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تهران اضافه می‌کند: در هر 100 گرم پسته، 21 گرم پروتئین وجود دارد که 10 درصد آن را فیبر تشکیل می‌دهد و بیشتر از 45 درصد از آن متشکل از چربی‌های غیراشباع بوده که در کاهش فشار خون مؤثر است و یک منبع غذایی مناسب برای کودکان و نوجوانان در حال رشد به‌شمار می‌رود.

دکتر رضا تقی‌زاده متخصص تغذیه اضافه می‌کند: نسبت امگا3 و امگا6 در مواد غذایی باید یک به چهار باشد که این میزان در پسته، بیشتر از میزان حداکثر است، بطوری‌که در هر 100 گرم پسته در مقابل هر 13 گرم چربی اشباع نشده امگا6، کمتر از یک گرم امگا3 وجود دارد.

این متخصص مصرف پسته را در مقادیر زیاد بویژه در ایام نوروز همراه با غذاهای دریایی توصیه کرده و معتقد است: مصرف پسته خام به جای نوع شور یا بوداده از نکات قابل توجه است که کمتر کسی به آن توجه دارد زیرا در هر 100 گرم پسته خام، فقط یک گرم سدیم وجود دارد، اما در همان میزان پسته شور 455 میلی‌گرم سدیم وجود دارد که برای بدن مضر است.

دکتر کورش جعفریان معتقد است: میزان مصرف پسته در وعده‌های غذایی کودکان باید متناسب با نیاز و وزن آنها صورت گیرد. باید توجه داشت هر عدد پسته چهار تا پنج کالری انرژی دارد که افراد بر حسب میزان انرژی مصرفی‌شان می‌توانند آن را در رژیم غذایی خود قرار دهند.

فندق

فندق یکی دیگر از انواع آجیل‌های خوش‌طعم و پرطرفدار است. این نوع خشکبار حاوی مقادیر فراوانی ویتامین ای، سلنیوم، فسفر، پتاسیم و آهن است و مصرف آن برای پیشگیری از ابتلا به پیری زودرس و بیماری افسردگی مؤثر بوده و موجب تقویت حافظه می‌شود. فیبر موجود در این ماده غذایی در هضم غذا و بهبود عملکرد دستگاه گوارش مؤثر است.

مریم یزدان‌پناهی متخصص تغذیه، اسید چرب موجود در این ماده غذایی را در افزایش کلسترول مفید و کاهش کلسترول بد (LDL) مؤثر دانسته و معتقد است: باید توجه داشت نوع بوداده فندق، ممکن است برای بیماران قلبی و عروقی و مبتلا به فشار خون مشکل ایجاد کند و ذائقه کودکان را به سمت مصرف مواد غذایی شور تغییر دهد.

این متخصص اضافه می‌کند: کنترل مصرف بیش از اندازه خشکبار و دانه‌های گیاهی برای پیشگیری از ابتلا به اضافه وزن و عوارضی همچون تهوع، دردهای شکمی و اختلال در عملکرد دستگاه گوارش وظیفه مهم والدین در ایام نوروز است. از طرف دیگر مصرف بیش از حد خشکبار می‌تواند مانع از خوردن غذای اصلی در کودکان شده و مشکلات تغذیه‌ای برای آنها ایجاد کند.

گردو

افزودن مغز گردو در ظرف‌های آجیل توصیه اکید متخصصان تغذیه است چرا که این ماده غذایی سرشار از چربی‌های سالم اشباع نشده و مقادیر قابل توجهی ویتامین و مواد معدنی ضروری برای حفظ سلامتی همه اعضای خانواده است.

دکتر امید ترابی، متخصص تغذیه درباره خواص گردو می‌گوید: مغز گردو حاوی مقادیر زیادی آهن، فسفر، کلسیم، ویتامین B1، B2 و B3 بوده و بطور کلی ماده غذایی ارزشمندی محسوب می‌شود. همچنین این ماده غذایی به دلیل داشتن اسید چرب امگا3، مفیدترین نوع آجیل محسوب می‌شود.

پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های قلبی وعروقی، دیابت، فشار خون، کاهش عوارض ناشی از دوران یائسگی در زنان و کاهش خطر ابتلا به سرطان پوست از جمله فواید مصرف گردو است. توجه به رنگ و طعم گردو هنگام خرید ضروری است و باید از خرید گردوهایی که روغن آن در اثر مجاورت با گرما تغییر طعم داده خودداری کرد.

بادام و بادام‌زمینی

بادام یکی از بهترین نوع آجیل بوده و سرشار از ویتامین ای و پروتئین است. ویتامین ای موجود در بادام در پیشگیری از گرفتگی رگ‌ها، خطر ابتلا به دیابت و پیری زودرس مؤثر بوده و فیبر موجود در آن به بهبود عملکرد سیستم گوارش کمک می‌کند. بادام زمینی از انواع خشکبار مقوی برای سلامت بدن محسوب می‌شود. این ماده غذایی سرشار از چربی‌های غیراشباع (بیش از 75 درصد)، پلی فنول، مس، روی، منیزیم، پتاسیم، اسیدفولیک، فیبر، پروتئین و آرژینین است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد، مصرف 200 گرم بادام زمینی دو تا سه روز در هفته، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و مرگ ناشی از سکته قلبی را تا 47 درصد کاهش می‌دهد.

مریم یزدان‌پناهی متخصص تغذیه درخصوص حساسیت به بادام زمینی می‌گوید: حساسیت به بادام زمینی ممکن است در برخی از افراد که به مواد غذایی مانند ماهی، تخم‌مرغ و گوجه فرنگی آلرژی دارند، به صورت تاول و کهیرهای پوستی ظهور کند و گاهی اوقات سبب پیدایش دردهای ناحیه مفصلی و افزایش ابتلا به آرتریت در آینده شود.

دکتر امید ترابی، متخصص تغذیه در این خصوص اضافه می‌کند، برخی افراد به علت نقص مادرزادی به ترکیبات موجود در بادام زمینی حساسیت دارند که استفاده از دارو و روش‌های درمانی در بهبود آنها تأثیری ندارد.

 این متخصص اضافه می‌کند، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد، در صورت استفاده مداوم و کم از مواد غذایی حساسیت‌زا در مدت زمان طولانی باعث کاهش درجه حساسیت می‌شود و پس از گذشت چند ماه، حساسیت از بین می‌رود. البته باید توجه داشت این روش درمانی فقط در افرادی که شدت حساسیت به مواد غذایی در آنها اندک است کاربرد دارد و افرادی که علائم حساسیت به صورت تشنج، استفراغ‌های شدید و دردهای شدید بروز می‌کند، مجاز به پیروی از این روش درمانی نیستند.

آجیل بوداده

دکتر کوروش جعفریان متخصص تغذیه توجه به شکل ظاهری آجیل و رنگ و بوی خشکبار را از مهمترین نکاتی دانست که باید هنگام خرید در روزهای پایانی سال مورد توجه قرار گیرد. آفلاتوکسین یکی از سم‌های خطرناک است که در صورت نگهداری خشکبار در محیط‌های گرم و مرطوب و در آجیل‌های آفت‌زده بوجود می‌آید، از این‌رو توجه به تغییر رنگ و بوی خشکبار هنگام خرید ضروری است.

مریم یزدان‌پناهی در مورد نگهداری آجیل‌ها بویژه انواع بوداده آن می‌گوید: از نگهداری آجیل‌های بوداده در محیط گرم و مرطوب که احتمال افزایش قارچ و کپک در آنها بیشتر است، خودداری کنید. همچنین نگهداری طولانی مدت آجیل بوداده ممکن است سبب ایجاد مسمومیت، استفراغ، درد در ناحیه شکم و اختلال در عملکرد کبد شود. این متخصص مصرف آجیل‌های بوداده را به بیماران قلبی، عروقی و دیابتی، زنان میانسال و کودکان توصیه نمی‌کند.

 امید ترابی در این خصوص اضافه می‌کند، از آنجایی که حرارت باعث افت ارزش غذایی شده و مصرف آن معمولاً با تشنگی و نوشیدن آب فراوان همراه است، ممکن است سبب پیدایش برخی اختلالات دستگاه گوارش و تجمع آب زیر پوست شود. کارشناسان تغذیه، مصرف آجیل‌های خام به همراه میوه‌های خشک را به افراد توصیه می‌کنند.